Op 14 februari heeft een nieuwe actiegroep, Muitelingen, een tafel vol gestolen spullen in het centrum van Nijmegen geplaatst. Het winkelend publiek mocht alles gratis meenemen.
Uit een verklaring blijkt dat de groep de afgelopen weken menig winkel bezocht heeft om de spullen te stelen. Het winkelend publiek werd aangemoedigd de spullen mee te nemen en vanaf daarna zelf het dievenpad te betreden. De actie vormt een protest tegen een economisch systeem waarin alles wordt bekeken in termen van winst of verlies en mensen worden gereduceerd tot hun economische inzetbaarheid.
Aan ieder product dat op de stapel lag, was een kaartje vastgemaakt, waarin Muitelingen opbiecht dat het gestolen is. Aan de andere kant, zo betoogt het kaartje verder, was het allang gestolen voordat Muitelingen het meenam uit de winkel zonder ervoor te betalen:
“Omdat de afdelingschef meer geld wilde dan de makers van dit product. En haar manager ook weer. En de baas daarboven. All the way up totdat het product in de winkel lag. Een logica waarin iedereen wordt bestolen. Van tijd, van de mogelijkheid je leven te leven zonder bazen en van solidariteit met elkaar.”
De meningen van de mensen die aan de tafel kwamen waren nogal verdeeld en menigeen liet de spullen dan ook onaangeroerd liggen. Ondanks dat was de tafel binnen een kwartier zo goed als leeg. Nadat een club scholieren voorbij kwam die de tassen volpropten was het helemaal snel gedaan.
De politiemannen die langs kwamen fietsen besloten na overleg met hun chef niets te ondernemen. “We hebben geen aangiftes hiervan binnen en ondanks dat erop staat dat het gestolen is kunnen wij nu niet vaststellen.”
De Verklaring van Muitelingen
Ooit was er een idee. Het idee om het gemene kapitalisme te vernietigen. “Oh, if only…” Het verhaal gaat zo: “Waren we maar vrij om een gelukkig te zijn! Realiseerden we ons maar dat al deze problemen niet echt zijn! Dat deze fictieve obstakels die op de weg liggen naar het leven dat iedereen wenst, gewist en herschreven kunnen worden!” Het idee was groot, het idee was goddelijk, en daar lag de fout. Het was onbereikbaar en onaanraakbaar als al het goddelijke. Zoveel aspecten om de wens uit te laten komen, te verzamelen op één bepaalde plek op één bepaald moment – onmogelijk!
Maar daar waren de Muitelingen. “Stapje voor stapje, dag voor dag, alles telt, wij houden de stand bij… let’s play!” Hier beginnen we een proces om onze levens terug te nemen! Hier beslissen we dat niet dapperheid, maar motivatie nodig is om bewust te kiezen. Hier besluiten we dat angst en controle geen onderdelen zijn van de droom der dromen. Gehoorzaamheid is de norm. We omarmen het toegewijde en koppige kind in onszelf, breken met de norm en schudden ons hoofd en zeggen: “Nee!” Wij spelen truth or dare, en we genieten er van.
Deze episode is nu begonnen en het zou door velen geschreven moeten worden. Deze keer kun je mee doen! Wordt vervolgd…