De Nederlandse missie in Afghanistan is een jaar oud. Vele burgerdoden, miljoenen euro’s en tien dode Nederlanders verder, vragen wij ons af of we er niet eens weg moeten. In oktober beslist de Tweede Kamer of de missie ook na de zomer van 2008 door gaat. Daarom organiseert Basta 26 september een debat over Afghanistan. Geef je mening!

De Nederlandse missie in Uruzgan begon in de zomer van 2006 als ‘wederopbouwmissie’. Scholen bouwen, waterputten slaan, ziekenhuizen opzetten, kortom: de Afghanen helpen. Dat was althans het oficiële verhaal.

Als snel bleek echter dat er van opbouw niet veel terecht kwam. In Chora vonden onlangs hevige gevechten plaats, waarbij veel Afghaanse burgerslachtoffers vielen. En nog maar een paar weken geleden overleed de tiende Nederlandse soldaat sinds het begin van de missie.

In oktober beslist de Tweede Kamer of de missie ook na de zomer van 2008 door gaat. Daarom organiseert Basta 26 september een dabat over Afghanistan. Wat is de oorzaak van het toenemende geweld? Wat is nu de beste manier om de Afghanen er weer boven op te helpen? Of kunnen ze dat zelf wel? En kunnen we die 800.000 euro per dag niet beter aan iets anders besteden Geef je mening!

Sprekers

• Bart Griffioen, coalitie Stop de Oorlog
• Farshad Bashir, Afghaans SP-raadslid in Leeuwarden

Verslag – Afghanistan: Mission Impossible?

Door: Amanda de Bruyn

Op de Oude Gracht in Utrecht kreeg ik de Afghanistankrant in mijn handen gedrukt en daarbij een foldertje. Ik stopte het in mijn tas, zoals je wel vaker doet, als je een foldertje krijgt, om er later niet echt meer naar te kijken. Thuis kwam ik het weer tegen en begon de krant toch maar te lezen. Het ging over het terugtrekken van de Nederlandse troepen uit Aghanistan. In eerste instantie dacht ik, “tjonge, wat een onzin, stelletje pacifisten. Die soldaten zitten daar voor de goede zaak, om de burgers van Afghanistan te beschermen en het land enig perspectief te bieden na jaren van oorlog en onderdrukking.”

Maar in die krant werd een hele andere kant van het verhaal belicht, Afghanistan wordt steeds meer naar de knoppen geholpen en aan enige wederopbouw komen de militairen niet, doordat hun aanwezigheid tot zoveel tegenwerking leidt van de Afghanen zelf. Ik betrapte me er op dat het me bezig hield. Het foldertje wat bij de krant geleverd was nodigde mij uit om er over te komen debatteren en ik besloot gewoon te gaan.

Op 26 september was het debat in de Kargadoor. Op een tafel lagen verschillende boekjes en folders, die enigzins betrekking hadden op het onderwerp en waar je je een beetje in kon lezen. Om 19.30 begonnen we met het debat: Afghanistan: Mission Impossible? Het begon met een inleidend praatje met hoe Basta ontstaan is (een groep kritische studenten had behoefte aan een serieus debat) en wat men er mee wilde bereiken (serieus praten over actuele zaken).

Het debat ving aan met Farshad Bashir, een gemeenteraadslid, zelf van Afghaanse afkomst, die ons vertelde over de Afghaanse problematiek van de afgelopen decennia. Heel interessant was dat. Alleen al gewoon eens om het van een Afghaan zelf te horen en niet vanuit het perspectief van de media, zoals we dat elke dag weer voorgeschoteld krijgen. De tweede spreker was een lid van het platform Stop de Oorlog en hij diepte het verhaal van de eerste spreker uit en nam een duidelijke stelling in. De missie moet stopgezet worden.

Toen kon het debatteren beginnen en hoewel de zaal even op gang moest komen, was het op een gegeven moment wachten op je beurt om jouw inbreng te kunnen doen. Mensen speelden goed op elkaar in en kwamen met goede onderbouwingen van hun stellingen. Jammer was wel dat er geen voorstanders van de missie waren. Al niet bij de sprekers (was niet gelukt, al had de organisatie er veel moeite voor gedaan), maar ook niet echt in de zaal. Daarom ging het debat niet echt om de vraag missie verlengen of niet, maar meer om wat wij kunnen doen, wat de Nederlandse regering moet doen om Afghanistan weer een veilig en leefbaar land te laten worden. Op een andere manier dus dan het sturen van militairen.

Er werden punten aangesneden, waar ik zelf nog nooit aan gedacht had en die het plaatje van de problematiek van Afghanistan opeens veel helderder voor mij maakte. Het was een interessant debat, omdat het echt ging om oplossingen bedenken en dus niet zo zeer om het wellus-nietus verhaal.

Aan het einde, toen iedereen zijn zegje gedaan had, was er nog een slotwoord van de sprekers. Iedereen werd gemotiveerd om op het volgende debat weer te komen (nou, ik ben er bij). En daarna was er nog tijd om informeel met elkaar na te praten. Over Afghanistan, maar ook waarom het goed is om op deze manier met elkaar te praten. Het was een ontzettend leerzame avond, die mij in ieder geval op een andere manier heeft laten denken.

Links

Downloads

De flyer of de poster van dit Bastadebat (niet om op te plakken).
De nieuwe krant van de Comite Troepen Terug uit Afghanistan.